" زنده به گور"
درون محبسی خاموش
در آن جایی که حتا سایه بر دیواردر رنج است
در آن جایی که حتا " آه " در بند است
در آن وحشت سرای
ــ زندگان را گور
:زند فریاد از دل، شاعری تن خسته و رنجور
کلاغان را کجا مردم گرفتار قفس سازند "
" که هر چه میکشد بلبل زآوازخوش خویش است
|