" غریبان چمن "
ما غریبان چمن با آن گلستان دل خوشیم
چون خزان دیدیم ، با قول بهاران دل خوشیم
ما شقایق های صحرا دیده را بنگرکه چون
تشنه لب، بی باغبان از بوی باران دل خوشیم
چون به دور افتاده ایم از یار و خویش و آشنا
این زمان، ما ناگزیربا یاد یاران دل خوشیم
گرعزیزان یاد ما هر دم کنند از روی مهر
در میان آتش سوزان هجران دل خوشیم
گر فلک سنگین دلی کرده ست با دل های ما
ما به رحمت های آن سلطان منان دل خوشیم
هر که نزد یار می لافد زگوهرهای جیب
ما تهی دستان به گوهرهای چشمان دل خوشیم
ما نمی بالیم ما اینیم یا آنیم ولیک
ما به ایران، آن عزیز، آن جان جانان دل خوشیم
|