|
" قلم "
شروعش اشک
پایان و میانش اشک
!آری، زندگی زیباست
دلم میخواست
از این افسانه شعری می سراییدم
چو اشک خود روان و تلخ
!ولی جانا
قلم کی میتواند اشک انسان را کند ترسیم
من امشب سان آن گم کرده ای هستم
که خواهد از قلم گم کردهء خود را
اما
آه صد افسوس
قلم نا آشنایی میکند با دست من ای دوست
|
